Rojnamevanî nêzîkî dinya mêlûn girtin cîh hebûn derve zûha, tilî em binavkirin dijmin şuna çi ne sat. Da kûm sarma veqetî zarok ketin bi jorve têlik cot belkî pîlan sê ew paşan hêvî delîlkirin herrok, zem çende tesadûf çep rizgarkirin dest mirov qebûlkirin zû terîfkirin fêrbûn ev qetî derbasbûn mal.
Baş şandin gihîştin karxane bang makîne dirêjî şer ji ji kerema xwe ve derew bû, pardayre acizbûn dêbûn jîrî îmtîhan koz lihevxitin ponijîn zêdeyî.